อนิจจัง อนิจจา สัจจธรรมชีวิตมนุษย์เงินเดือน

สวัสดีคะทุกคน วันนี้เราก็เป็นมนุษย์เงินเดือนคนนึง ที่อยู่ในวังวนเข้างาน 8.00 น. เลิกงาน 17.00 น.

เราเห็นเพื่อนๆที่ทำงานหลายคนใช้ชีวิตเพื่องาน ทุ่มเทเพื่องาน แม้กระทั้งป่วยเค้าก็ยังมาทำงาน บางคนหอบงานกลับไปทำที่บ้าน บางคนอยู่ทำงานที่ออฟฟิตจนดึกดื่น บางคนทำงานมาหลาย 10 ปียังไม่เคยลาด้วยซ้ำ เป็นพนักงานดีเด่นกันหลายปีซ้อนเลยทีเดียว อดีตเราก็เป็นแบบนั้น ทุ่มเทให้กับการทำงานและยังหอบงานกลับมาทำบ้านอีก แต่ยังไม่ถึงขนาดเป็นพนักงานดีเด่นหรอก 5555 

และแล้ววันนึงเราก็เข้าใจลึกซึ้งถึงคำว่ามนุษย์เงินเดือน การทุ่มเททำงานนั้นเป็นสิ่งที่ดีนะ ไม่ใช่ไม่ดี แต่ต้องให้พอดิบพอดี ต้องไม่ให้เกิดผลกระทบกับร่างกาย วันนึงถ้าคุณป่วยคุณไม่สามารถทำงานให้บรรลุตามเป้าหมายได้ที่ คุณจะถูกมองว่าไร้ค่า ทำงานไม่ประสิทธิภาพ ไม่มีความรับผิดชอบ แล้วคุณก็จะถูกบรรดาหัวหน้าทั้งหลายพูดจาทิ้มแทงใจ หาว่าป่วยกระเสาะกระแสะบ้างละ หยุดบ่อยไปนะบ้างละ "สุดท้ายเค้าก็แค่หาคนมาทำหน้าที่แทนคุณ" ยิ่งผลการประเมิณปลายปีเหรอ เงินเดือนขึ้นสิ้นปีเหรอ 5555 ฝันไปเถอะ ถ้าไม่ใช่เด็กนายก็อย่าหวังจะได้ดิบได้ดี นี่แหละสังคมไทย "ไม่มีนายจ้างที่ไหนให้ค่าจ้างจนคุณรวยหรอก ก็แค่มีกินมีใช้เดือนชนเดือน" (ถ้าคุณใช้อย่างประหยัด)...5555 ออกมะเลไปไกลละเข้าเรื่องต่อดีกว่า

แต่.....

คุณเคยถามตัวเองไหมว่า??? หากคุณป่วยหรือเป็นอะไรไป ใครกันเล่าที่จะมาดูแลคุณ??? ใครกันเล่าที่เค้าเสียใจ ??? ใครกันเล่าที่เค้าเป็นทุกข์

บริษัทเหรอ??? ในกรณีที่คุณป่วย เต็มที่ก็ให้ตัวแทนถือกระเช้ามาเยี่ยมคุณแค่ครั้งเดียว แล้วในกรณีที่คุณตายละ ก็เป็นเจ้าภาพงานศพให้แค่ 1 คืน กับเงินใส่ซองทำบุญอีกแค่ไม่กี่พันบาท

หรือเพื่อนร่วมงาน??? บางคนสนิทกันก็มาเยี่ยมบ่อย บางคนไม่สนิทกันก็มาพร้อมกับบริษัท

แต่คนในครอบครัวของคุณละ ในกรณีที่คุณป่วยเค้าต้องมาเฝ้า ทำนู้น นี่ นั้น ให้คุณ บางคนไม่ได้หลับได้นอน บางคนต้องลางานหลายวันเพื่อดูแลคุณ ถ้าเค้าลางานหลายวันเค้าก็ถูกมองว่าเป็นคนมีปัญหาเหมือนกัน แล้วในกรณีที่คุณตายละ คนครอบครัวของคุณจะเสียใจแค่ไหน หากคุณเป็นเสาหลักของบ้าน สมาชิกในครอบครัวคุณจะอยู่อย่างไร ถ้าใครมีลูกน้อยกับพ่อแม่แก่ๆละที่เค้าไม่สามารถดูแลตัวเองได้ละ บริษัทขาดคุณเค้าอยู่ได้ไม่ขาดทุนหรอก แต่ครอบครัวที่ขาดคุณละเค้าจะอยู่อย่างไร

ฉนั้นหากคุณจะทุ่มเทกับงานนั้นก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ต้องไม่ให้เกิดผลกระทบกับสุขภาพร่างกาย และมีเวลาให้ครอบครัวคุณบ้าง คุณอาจพลาดการทำกิจกรรมกับครอบครัว เพราะสุดท้ายแล้ว "ไม่มีใครรักคุณเท่าคนในครอบครัวแน่นอน"