สวัสดีคะทุกคน แม่จุ๋มนะคะ คุณแม่น้องเปาเปา บอกตรง ๆ
นะคะว่าเป็นมนุษย์เงินเดือนมาทั้งชีวิต ตอนนี้ได้ตัดสินใจมาเป็นคุณแม่แบบ Full Time ตอนที่ท้องน้องของเปาเปา
บอกตรง ๆ เลยคะครั้งแรกที่คุยกับคุณสามีว่าเสียดายเงินเดือนและเราก็ไม่อยากออกจากงานเลย แต่บังเอิญไปอ่านเจอ บทความนึง และมานั่งทบทวนดู มันก็จริงนะ ช่วงเวลาที่ลูกต้องการเรามันสั้นนิดเดียวเอง ในเมื่อเราอยากมีเค้าเข้ามาอยู่ในชีวิตของเรา แต่ทำไมเรามัวทำแต่งาน ประจวบเหมาะกับที่เราไปอ่านเจอข้อความด่านล่างนี้เข้าก็เลยทำให้เราตัดสินใจได้ไม่ยาก เพราะเวลาที่เราจะได้ดูแลเค้าตั่งแต่คลอดนั้นเวลามันสั้นจริง ๆ
เรามีเวลาอุ้มลูกนอน 6 เดือนแรก
หลังจากนั้นเค้าจะนอนได้เอง
เรามีเวลาอุ้มลูกเดินแค่ 1 ปีแรก
หลังจากนั้นเค้าจะเดินได้เอง
เรามีเวลากอดลูกเล่นได้นานๆแค่ 2 ปีแรก
หลังจากนั้นเค้าจะไม่ยอมให้กอดนานๆ
เรามีเวลาพูดให้ลูกฟังตลอดแค่ 3 ปีแรก
หลังจากนั้นเค้าจะไม่ฟังเราพูด
เรามีเวลาอยู่กับลูกตลอดได้แค่ 10 ปีแรก
หลังจากนั้นเค้าจะไม่ยอมอยู่บ้านกับเรา
และอยากอยู่กับเพื่อนมากกว่าเรา
เรามีเวลาดูแลลูกได้แค่ 15 ปีแรก
หลังจากนั้นเขาอาจไม่อยากให้เราดูแลเขาอีก
และอยากมีชีวิตของเขาเอง
ผ่านไป 30 ปีหลังลูกเกิด เราอาจจะไม่ได้เจอลูกอีก
เพราะเวลาของคนใดคนนึงอาจหมดลง
ทำทุกวันที่อยู่กับลูกให้มีค่า
เพราะเวลานั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ชีวิตสั้นแต่ความรักความผูกพันนั้นยาว....
Credit : แม่คนหนึ่ง
หลังจากที่เราตัดสินใจออกจากงานแล้ว รายได้ส่วนที่เป็นของเราหายไป จะใช้จ่ายอะไรก็ไม่สะดวกเหมือนก่อน ต้องคิดหน้าคิดหลังให้ดี ๆ ทำให้เรารู้สึกนอยส์ ๆ เหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า กังวลไปหมดทุกอย่าง กลัวค่าใช้จ่ายไม่พอใช้ แรก ๆ ทำให้เราเป็นคนหงุดหงิดง่าย ใช้อารมณ์กับลูกบ่อย ๆ เช่น บางทีแค่เค้าซน หรือ งอแงตามประสาเด็ก ก็จะดุเค้าเสียงดังใส่เค้า และควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยอยู่ เราเป็นอยู่พักหนึ่งเลยละกว่าจะปรับตัวได้
พอกลับมาคิดดูว่าทำไมเราต้องดุ เสียงดังใส่ลูก เค้าก็แค่งอแงตามประสาเด็ก เราไม่เข้าใจว่าเค้าร้องเพราะเค้าต้องการอะไร เราจะดูแลเค้าให้ดีแล้วทำไมต้องทำแบบนี้กับเค้า พอคิดได้แบบนี้ เวลาลูกงอแงเราจะพยายามสะกดอารมณ์ตัวเองและโอ๋ลูก และพยามศึกษาว่าเค้าต้องการอะไร
เราได้ดูแลลูกทั้ง 2 คนด้วยตัวเองรู้สึกว่ามันเหนื่อยมาก ๆ และวัน ๆ แทบจะไม่มีเวลาส่วนตัวเลยแม้แต่เวลาเข้าห้องน้ำ แต่เราได้อาบน้ำ ป้อนข้าว ป้อนนม เล่นของเล่นด้วยกัน ได้โอ๋ลูก ๆ นอน ตอนนี้รู้สึกว่ามีความสุขมาก ๆ
เป็นกำลังใจให้คุณแม่ทั้งหลายที่เลี้ยงลูกอยู่บ้านและคนที่กำลังตัดสินใจเลี้ยงลูกอยู่บ้าน หากใครมีปัญหาก็สามารถปรึกษากันได้ ถึงจะประสบการณ์ในการเลี้ยงลูกยังไม่มาก แต่เราก็ผ่านจุดนั้นมาแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น